Vrijdag 18 oktober – Het was een winderige dag in het altijd mooie Utrecht. Alle Xounianen werden met een warm welkom ontvangen door Ruben en Huts (de lieve huiskat van Ruben). Huts wist iedereen te vermaken met haar acrobatische moves terwijl ze op jacht was naar haar prooi, de stoffen vis aan de vishengel.
Toen Bas, die nog een gaatje wist te vinden op zijn doortocht naar het Amsterdam Dance Event (waarvoor hulde!), snakkend naar koude pizza ook ontvangen werd konden we pizza’s gaan bestellen. Bas had tijdens zijn treinrit namelijk gehoopt dat de pizza’s allang besteld waren en keek dus uit naar een koude pizza. Wat een teleurstelling toen hij erachter kwam dat we op hem hadden gewacht met het bestellen. We bestelden pizza’s bij een echte Italiaanse Turk op nog geen 50 meter van het gebouw af, zodat we de voortgang nauwlettend in de gaten konden houden. Twintig minuten later gingen twee dappere Xounianen de zware tocht om de pizza’s te halen aan, maar kwamen terug met lege handen. Terwijl er waarschijnlijk rond de 30 (volgens Ruben wel 1000!) pizzeria’s in Utrecht te vinden zijn, kregen wij het voor elkaar om de pizza’s in Odijk te bestellen. De pizza’s moesten toen nog bezorgd gaan worden en de hongerige Xounianen gingen bijna aan de hongerigheid eronderdoor. Huts(pot) begon er steeds lekkerder uit te zien en er zou genoeg zijn voor iedereen (Oh nee sorry, ik mocht niet bodyshamen). Eindelijk waren de pizza’s daar en Bas was in zijn nopjes met zijn bijna koude pizza. Toen de meeste pizza’s een paar minuten na bezorging naar binnen waren gewerkt, kon Cli (toen nog zonder co) zich nog ontfermen over de restjes.
De beerpongtafel, overdag vermomd door het leven gaand als gewone tafel zoals een echt burgerhuis hoort te bezitten, werd in gereedheid gebracht voor een paar heftige potjes. Het eerste potje was zo goed als gelijk weer afgelopen doordat Judith gelijk een bom wist te gooien. Na nog een paar potjes gespeeld te hebben werden de OV-fietsen weer opgezocht om ons richting het centrum te verplaatsen. Hier leerden Hidde en Pauli ons een nieuwe manier van fietsen parkeren, met deze methode is er altijd plek voor jouw fiets. Gewoon tussen de fietsen gooien. De eerste hippe club werd ingeruild voor de après-ski bar om alvast in de stemming te komen voor de VaxounSki (Hype!). Hier werden gelijk de fonteinen (van die taart fakkels) als sigaretten opgestoken zoals het waarde pauperpaffers betaamt, wat leuke kiekjes opleverde.
Later op de avond toen de Xounianen weer wat hongeriger werden gingen Rik en Matthijs op pad naar voedsel. Bij deze zoektocht voorzagen ze de lokale zwervers ook van een hapje. Pauli sprintte er op de terugweg nog even vandoor om wat euroknallers naar binnen te werken, hoewel dat achteraf nog wel wat meer hadden kunnen zijn volgens Cli&Co. Op de terugweg werden de OV-fietsen nog een keer tot het uiterste getest met wat bunny hops (of pogingen hiervan) en een race op de busbaan. Alle Xounianen zijn toen lekker onder de warme dekentjes gekropen.
De volgende dag werden sommige gewekt door huts die hun oksels graag even wou besnuffelen. Huts was op zoek naar waar al die vreemde geurtjes vandaan kwamen en zal achteraf wel spijt hebben gehad van waar ze haar neus in durfde te steken. Na een heerlijke tosti á la Ruben en wat cabaret kwam deze Utrecht borrel helaas al weer tot zijn eind. Ruben en Lars bedankt voor de gastvrijheid, dat de volgende (oud-leden) borrel snel weer mag plaatsvinden!