het verslag van Rens
Nou, daar beginnen we dan aan ons eerste borrelverslag. En er wordt verslag gedaan van meer dan de borrel alleen. Waar de 17e van april dan ook mee begon was een uitgebreid diner voor alle actieve Xounianen. Dit diner bestond uit 4 gangen: een amuse van carpaccio, waarna een tomatensoep het tussengerecht vormde, gevolgd door het hoofdgerecht bestaande uit een kiprol met kruidenkaas en ham begeleid door krieltjes en bloemkool, afgesloten met een tiramisu. Het menu viel de meeste Xounianen in de smaak en die lieten dat dan ook merken, waarvoor dank. Uiteraard kregen we nog een paar verbeterpuntjes mee: meer groenten volgens Franka en meer alles volgens Harm.
Op naar de attribuut-presentatie. Onder luidkeels gejuich werd de volledig gerestaureerde barkruk ontvangen die er beter uitzag dan ooit. Die vervolgens werd overtroffen door het attribuut van onze lichting: De biertoren-standaard. Zelfs Leendert was verrast. Oranje gekleurd en voorzien van het logo en ons jaar zullen we hem bij de eerstvolgende borrel kunnen bewonderen.
Voordat we verder konden moesten we nog even wachten op Lars die zijn fietssleutels kwijt was, voor de vierde keer alweer. Er werd echter coulant gewacht door de meerderheid van de Xounianen. Waarna de weg naar de Friends dan vervolgd kon worden. Regen stond op het programma dus er werd goed doorgefietst.
Ondanks dat niet iedere Xouniaan aanwezig was, er waren nog meer feestjes en partijtjes, was het desondanks toch erg gezellig. Totdat er gefuckt werd met onze stokken van de knapzak. Ik heb me in tijden niet zo dom gevoeld, terwijl ik op zoek was naar de mijn stok die verstopt was in de Friends. Het duurde wel 10 minuten of zelfs langer, voordat ik door had dat hij boven een spiegel hing die je werkelijk waar vanuit elke plek in de Friends kon zien hangen. Toen de stok weer in mijn bezit was konden we er selfies mee maken. Aangezien ik al geoefend had in Milaan was ik in de veronderstelling dat dat wel goed zou komen. De opdracht was het uitbeelden van twee spreekwoorden met het woord stok erin. Een stokje ervoor steken en met elkaar op de stok (vuist) gaan. Beide spreekwoorden moesten vervolgens geraden worden door een paar Xounianen. We vroegen het Tim als eerste die gelijk de spreekwoorden raden, dikke kudo’s.
Het uur van Jeroens verjaardag naderde, dus Lars en ik maakte de cake klaar. Ik was naar de DJ gelopen om hem te vragen of hij misschien ‘Happy Birthday’ zou kunnen draaien. Hij blafte me af, waarop hij lekker verder ging met kutmuziek maken. Waarop door sommigen bijzonder expressief gedanst werd, zoals Lisa ook was opgevallen. Om terug te komen op de cake, Lars had kaarsjes en een spetterkaars meegenomen voor op de cake. Waardoor al gauw duidelijk werd dat Jeroen jarig was. Dit viel dan ook op bij de mevrouw achter de bar, die hem voorzag van een vochtig biertje en een vochtige kus.
De avond naderde het moment dat er een nieuwe plek werd gezocht, met natuurlijk de muur als tussenstop. Dit was voor mij het einde van de avond, maar er werd nog druk door gebierd als ik de verhalen mag geloven. Ik vond het in ieder geval al een zeer geslaagde avond.
Op naar de volgende!
Namens de A-leden,
Rens